یلدا به معنای زایش و تولد است. از این جشن به عنوان میلاد خورشید نام برده میشود. چله و جشنهایی که در این شب برگزار میشود یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته که کشاورزی بنیاد زندگی آنان را تشکیل میداد و در طول سال با سپری شدن فصلها و تضادهای طبیعی خوی داشتند بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیتهای خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.
یلدای طولانی سال بهترین مجال برای نیم نگاهی کوتاه به لحظههاست، لحظههایی که در سرعت عبور خلاصه میشوند و میگذرد و این گذشتن و بهترین پیام برای زیبا زیستن ماست. روز با کوتاه آمدنش بلندترین شب سال را تقدیممان میکند تا بدانیم با گذشت میتوان شادی را به دیگران هدیه کرد.
سفره یلدایی در دبیرستان دوره دوم دخترانه حضرت مجتبی(ع) انداخته شد تا به نحوی دانشآموزان با آداب و رسوم قدیمی و کهن ایرانی آشنا شوند. همچنین دانشآموزان جشنی را به مناسبت این روز در کلاسهای خود برگزار کردند و لحظات شادی را در کنار دوستان خود سپری نمودند.